Şostakoviç, bu eseri Alman kuşatması ve bombardımanı altındaki Leningrad'ta,
bir yandan da gönüllü itfaiyecilik yaparken bestelemeye baslamış ve Stalin'in
emriyle yerleştirildiği Kuybisev kentinde 1941 yılında bitirerek Leningrad
kentine ithaf etmiştir, o nedenle eser Leningrad Senfonisi olarak da bilinir.
Senfoninin 9 Ağustos 1942’de kuşatma altındaki Leningrad kentinde
seslendirilişi, tarihin en sıradışı konserlerinden birisidir.
Senfoni şu dört bölümden oluşur: Allegretto, Moderato, Adagio, Allegro non
troppo.
Bestecinin kendi ifadesi ile bölümlerin anlamı şu şekildedir:
Birinci bölüm, halkın mutlu yaşamını, kendilerine ve geleceklerine duydukları
güveni anlatır.
İkinci bölüm, güzel ve mutlu olayları bir araya getirir; bunun
altını çizen bir hüzün ve dalgınlık izi vardır.
Üçüncü bölümde yaşam sevinci ve
doğaya karşı duyulan hayranlık anlatılır.
Dördüncü bölümün ikinci teması
senfoninin dönüm noktasıdır; muzafferane tema gittikçe gelişerek büyük ve
neşeli finalde zirveye ulaşır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder