Bir Moskovalı için yetki devretme yeteneği bir lüks değil, hayatta kalmanın yeni bir standardı.

Kaynak: https://dzen.ru/

 

Viktoria Vasilyeva Moskviç Dergisi’nde yazmış:

Günlük işe gidiş gelişin Paris'te bir turdan daha uzun, yapılacaklar listesinin ise bir kraliyet kararnamesinden daha uzun olduğu bir şehirde, yetki devretme yeteneği bir lüks değil, yeni bir hayatta kalma standardıdır. Moskova'da mütevazı bir yönetici bile, bazen farkında bile olmadan, bir "hizmetçi" ekibinin tamamını yönetir. Akıllı telefon artık sadece bir iletişim cihazı değil, aynı zamanda tam bir ofis, ahır, mutfak ve bürokratik bir kulübedir.

Sert!

Köşedeki markete gitmek ile 30 dakikada yemek siparişi vermek arasında seçim yaparken, ikincisini seçmemek zor. İşte böyle bir Moskovalı, Büyük Katerina edasıyla telefonunu eline alıp parmağıyla işaret ederek seçimini yapıyor. Çünkü hakkı var. Kan bağıyla değil, hizmetlere erişim hakkıyla. Seçenekler geniş olmalı. Tek bir uygulama hem "büyükanneden" pancar çorbası (başkente gelen bir ziyaretçinin bodrum katındaki karanlık bir mutfakta hazırladığı) hem de Fransız bir şefin dana blanquette'ini (aynı şef tarafından hazırlandığı) sunmalı.

Seçim süreci sancılı olabilir, çünkü asil ruh hali tahmin edilemez. Bugün hangisi daha önemli: Tay mutfağına duyulan tutku mu, yoksa Sovyet sadeliğine duyulan nostalji mi? Protein ihtiyacımı gidermeli miyim, yoksa biraz hedonizme kapılmanın zamanı mı geldi? Yarım saat içinde ruh halim değişir mi? İnsan ancak ikincisini umut edebilir.

Bir Moskovalıyı kızdırmak kolaydır. Sabır asil bir özellik değildir. Bir Moskovalı yemek siparişi için 25 dakikadan fazla beklerse, öfkelenir ve müşteri hizmetlerine mesaj atarak bir özür ve üstüne bir de promosyon kodu bekler. "Öğle yemeği için tavuk butlarımı nasıl geciktirirsin?" diye sorar alt metin. Yemek sadece gecikmekle kalmaz, aynı zamanda lezzetini de kaybederse, Tanrı onlara bir dayak atabilir. Uygulamada iki yıldız verebilir veya öfkesini sosyal medyada herkese açık bir şekilde paylaşabilir.

Arabacı, telaş yapma!

Moskovalıları ön kapılarında özel bir şoför bekliyor, tek yapmaları gereken parmaklarını şıklatmak. Daha doğrusu tıklamak. Moskovalılar şoförün hareketlerini haritada takip ediyor, çünkü erken çıkıp ön kapıda beklemek kraliyet ailesine yakışan bir şey değil. Arabanın geldiğini gördüklerinde biraz daha beklemeli ve ancak o zaman onurlu bir şekilde dışarı çıkmalıdırlar. Ama çok uzun süre beklemeyin, yoksa fazla ödeme yapmış olursunuz.

Arka koltukta otururken akıllı telefonunuza gömülebilir veya şoförle önemsiz bir konu hakkında konuşabilirsiniz: trafik sıkışıklığı, hava durumu veya vagonun incelikleri. Her şey yolunda giderse, vagon temizse ve sarsıntı minimumda tutulursa, şoför beş yıldız ve kendi tercihine bağlı olarak bahşiş alır. Aksi takdirde, destek ekibine bir dilekçe gönderilir. Şoförün siyaset veya özel hayatı hakkında herhangi bir tartışma girişimi uygunsuz yakınlık olarak değerlendirilir ve puan indirimiyle cezalandırılır.

Mürebbiyeyi kaydettirmeyi unutmayın

Hepimizin bildiği gibi, çocuklar gözetimsiz bir şekilde ortalıkta dolaşamazlar. Önemli olaylar (örneğin bir sınav) sırasında, bir uygulama aracılığıyla bulunan özel eğitimli bir kişi, onları gözetmekle görevlendirilir. Elbette, puanlarını ve önerilerini önceden kontrol edeceksiniz; sonuçta, en değerli varlığınızı bu kişiye emanet ediyorsunuz. Ama o altın küpeleri bir çekmecede, gözden uzak bir yerde saklamakta da bir sakınca yoktur.

Ayrılmadan önce katı talimatlar verilir: Küfür yok, ceza yok, ödevler yapılacak, ıspanak ve brokoli yedirilecek; kısacası, ebeveynlerin genellikle tek başlarına yapamayacakları her şey. Köşelere kameralar yerleştirilebilir. Kameralar esas olarak gözetim amaçlı, ancak aynı zamanda çocuğun nasıl tutulduğunu gözlemlemek için de kullanılabilir. Sonuçta bu bir amatör değil, profesyonel bir iş.

Yurtdışından gelen ipekleri teslim noktasına getirin!

Alışveriş merkezlerinde kalabalıklar arasında dolaşmaya ne gerek var ki? Her şey doğrudan mağazaya teslim edilecek ve birkaç hafta boyunca orada saklanacak, ta ki siz rahatça dolaşana kadar? Ve böylece, vardığında, beyefendi merakla değerli kutuyu çıkarır ve sipariş ettiği yeni parçanın beklentilerini karşılayıp karşılamayacağını merak eder.

Ama asıl kraliyet ayrıcalığı, sebepsiz yere reddetme hakkıdır. Ekranda bu kadar asil görünen bir kuş tüyü montun gerçek hayatta zarif zevklerimize uymayabileceğini hepimiz biliyoruz. Rengi mükemmel değil, kumaşı çok çabuk hışırdıyor. Teslim alma noktasındaki çalışana nazik bir gülümseme, kısa bir "hayır" ve istenmeyen ürün yoluna gönderiliyor.

Geri kalan her şey için YouDo ve Avito var.

Aristokrat arzular sıradan hizmetlerin kapsamını aştığında, "İstiyorum!" isteğinizi "Yapacağım!"a dönüştürmek için her zaman hazır bir ekip bulunur. Kaluga bölgesindeki arazinizi güzelleştirecek bir bahçıvandan, çöp toplamaya ve hatta Tsaritsyno'da piknik arkadaşına kadar her şeyi sipariş edebilirsiniz. Hizmet yelpazesi gerçekten aristokrat.

Ve sadece bir müteahhit seçmekle kalmıyorsunuz; isteklerinizi yerine getirmeye istekli olanlar arasında küçük bir ihale açıp, puanlarını, yorumlarını ve fiyatlarını değerlendiriyorsunuz. Elbette, bazen işçiler işi berbat ediyor veya hiç gelmiyor. Peki, ne yapabilirsiniz? Sıradan insanlar tembel ve güvenilmez olabilir; mutlaka başka biri gelir.

Bir yandan hepimiz güçlü toprak sahipleriyiz. Diğer yandan, kalıtsal aristokrat bulmak zor ve biz de bir başkası için aynı "arabacı" ve "ev hizmetçisi"yiz. Bir Moskovalı, zamanında bir rapor sunmak için görevinden izin alarak bir teslimat siparişi verir. Neredeyse hepimiz başkası için çalışıyoruz ve evde terlik ve kadife bir sabahlık giydiğimizde, kişisel onur hakkımız var. Öyleyse kanepede rahatlayın; bu rolü üstlenme fırsatını kazandınız.