Moskova Kremlin kulelerindeki yıldızlar nasıl ortaya çıktı

Natalya Kochetkova

Kaynak: https://www.gw2ru.com/  

 

Daha önceki kuleler, kraliyet hanedanının simgesi olan çift başlı kartallarla süslenmişti.

Moskova Kremlin kulelerindeki çift başlı kartalların beş köşeli yıldızlarla değiştirilmesi kararı 23 Ağustos 1935'te açıklandı - ülke genelinde kraliyet gücünün sembolleri yok edildi. Joseph Stalin tarafından onaylanan yıldızlar, tiyatro sanatçısı Fyodor Fyodorovsky tarafından tasarlandı. Her birinin kendine özgü bir tasarımı vardı.

Spasskaya Kulesi'nin yıldızında, ışınlar merkezden tepelere doğru ayrılıyordu. Troitskaya Kulesi'nde ise mısır koçanlarına benziyorlardı. Borovitskaya Kulesi'nin yıldızının üzerinde yazıtlı bir taslak vardı. Nikolskaya Kulesi ise en mütevazı olanı aldı - ek unsurlar olmadan. Işınların uçları arasındaki boyut 3,5 ila 4,5 metre arasında değişiyordu. Yüksek alaşımlı paslanmaz çelik ve altın kaplamalı kırmızı bakırdan yapılmışlardı. Orak ve çekicin bronz-çelik çerçeveleri, her iki tarafta da ortada yazılıydı ve Ural taşlarıyla süslenmişti: kaya kristali, ametist, aleksandrit, topaz ve akuamarin. Her taş, yaldızlı gümüş bir çerçeveye ayrı ayrı tutturulmuştu. Her yıldızın yaklaşık 1.300 değerli taşı vardı - spot ışıklarıyla aydınlatıldıklarında parlıyor, ışıldıyor ve uzaktan görülebiliyorlardı. Kurulum sırasında Kremlin kuleleri güçlendirilip onarıldı ve semboller, rüzgar gülü gibi özel bir yatak üzerinde dönerek farklı noktalardan görülebilmelerini sağladı. 27 Ekim 1935'te yıldızlar kulelerdeki yerlerini aldı.

Ancak yıldızların ilk parıltısı kısa sürdü: taşlar hava koşullarının etkisiyle soldu. Ve sembollerin boyutları Kremlin'in mimari bütünlüğünü bozuyordu. Bu nedenle, iki yıl sonra, artık tanıdık olan "yakut" olanların yenilerinin yapılmasına ve Vodovzvodnaya da dahil olmak üzere beş kuleye yerleştirilmesine karar verildi.

Fedorovsky yeni bir taslak çizdi ve cam için yakut rengi önerdi. Boyutları da küçültüldü. Yeni projeye göre, yıldızların temeli yüksek kaliteli paslanmaz çelikten yapılmış üç boyutlu bir çerçeve olacak, dış kontur ve desenler galvanik yöntemle yaldızlanmış bakırdan yapılacak ve her kiriş çok yönlü bir piramit şeklinde olacaktı.

Yakut camının üretimi özel bir beceri gerektiriyordu. Farklı yoğunluklara sahip olmalı ve yalnızca belirli bir dalga boyundaki kırmızı ışınları iletmeli. Cam ayrıca ani sıcaklık değişimlerine ve güneş ışınlarına dayanıklı olmalıydı. Gerekli yakut camın tarifi, cam uzmanı Nikanor Kurochkin tarafından geliştirildi. Cam üretimindeki başarılarından dolayı Stalin Ödülü'ne layık görüldü. Ayrıca çift cam fikrini de ortaya attı: Her yıldızın iç yüzeyi süt camından, dış yüzeyi ise yakuttan yapılmıştı. Bu, güzel bir kırmızı ışıltı sağlıyordu (1945'teki restorasyondan sonra, yakut ve süt camına ek olarak bir ara kristal katman eklendi).

Yıldızlar için özel olarak tasarlanmış benzersiz akkor lambalar da vardı. Ampuller ısıya dayanıklı molibden camdan yapılmıştı. Her birinin içinde, lambanın sönmemesi için paralel bağlı iki spiral vardı. Spirallerden biri yandığında, kontrol paneline bir sinyal gönderiliyor ve uzmanlar yanan lambayı hızla değiştiriyordu. Yıldızların ayrıca, lambaları soğutan ve havadaki tozu temizleyen dahili bir havalandırma sistemi vardı.

Kremlin kulelerinin üzerindeki yeni yıldızlar 1937 sonbaharında yakıldı ve o zamandan beri sadece iki kez söndü. İlki, Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında koruyucu örtülerle örtülmüştü. İkincisi ise 1990'larda Nikita Mihalkov'un "Sibirya Berberi" filminin çekimleri sırasındaydı.