Ressam Boris Kustodiyev, 'Panayır', 1906 yılı
Kaynak:
https://tr.sputniknews.com/
Her toplumda olduğu gibi zamanla Rusya'da da kaybolmuş
meslekler var. Sputnik, Russia Beyond the Headlines'ın derlediği (RBTH) bu
meslekleri aktarıyor.
1
Denşik
Rusya İmparatorluk Ordusu'nda subaylara yardım etmekle görevli olan kişilere 'denşik' ismi veriliyordu.
Maaşlı olarak çalışan Denşikler askerler arasından
seçiliyor ve subayın üniforması, silahları, eşyaları, atı gibi şeylerden
sorumluydu. Denşikler subayın talimatlarını yerine getiriyor, onu koruyor ya da
savaşın zorlu anlarında ona eşlik ediyordu.
Yüksek rütbeli subaylar, albaylar ve generallerin, asilzadeler arasından
seçilen denşikleri olabiliyordu. Bu tip denşikler onbaşılığa veya çavuşluğa
terfi edebiliyordu.
Ancak bu meslek 1881'de Rusya İmparatorluk Ordusu'ndan
kaldırıldı.
2
Rayoşnik
(Dikiz şovu çalıştırıcı)
Cennet anlamına gelen 'ray' kelimesinden türetilen 'rayoşnik' mesleğini icra edenler, küçük bir ahşap kutunun içinde, bir silindir üzerinde bulunan resimleri bir kol yardımıyla çeviriyordu.
İzleyiciler kutunun üzerindeki deliklerden bakarken,
rayoşnikler resimleri çeviriyor, bir yandan da onlara uygun kafiyeli bir takım
şeyler anlatıyordu. Rayoşnikler seyirciye göre resim silindirlerini de
değiştirebiliyordu.
'Rayok' (küçük cennet) adı verilen bu kutularda ilk zamanlarda İncil'den
hikayeler anlatılıyordu. Daha sonra çocuklar için anlatılar, büyükler içinse
savaş ve başka ülkelerin resimleri, hatta müstehcen görüntüler de kullanıldı.
Bu 'küçük cennetler' panayır ya da şenliklerde yaygındı.
Mekanizmalarla birlikte rayoşnikler de 19. yüzyıl sonlarına
doğru okuma yazma oranının artmasıyla ve fotoğrafçılığın gelişmesiyle ortadan
kayboldu.
3
Burlaklar
(Gemi çekiciler)
Burlaklar, 17-20 yüzyılda Rus Çarlığı'nın nehirlerindeki
mavna ve diğer denizaraçlarını çekmekle yükümlüydü.
Volga Kıyısında Burlaklar tablosu. 1870-1873 yılları.
Ressam İlya Repin
10 ile 100 kişilik gruplar halinde çalışan burlaklar
arasında belirli bir hiyerarşi, kurallar ve teknikler vardı, üzerlerine bağlı
kenevir halatlarla gemileri çekiyorlardı.
O dönemde nehir kıyılarında atlarla gemileri çekmek için uygun yollar
olmadığından burlaklar tercih ediliyordu. Bir gemiyi 300 kadar burlak
çekebiliyordu. Rus Çarlığı döneminde nehirler başlıca ulaşım yoluydu.
19. yüzyıl ortalarında demiryolu taşımacılığı geliştikçe
burlaklar azalmaya başladı.
4
Su
taşımacılar
Rusya'da köylerde herkes kuyulardaki suları
kullanabiliyordu, ancak şehirlerde durum biraz daha karmaşıktı. Rusya'nın
başkenti Moskova'da ilk su borusu ancak 18. yüzyılın başında görüldü,
dairelerde de musluk suyu 20. yüzyılın başlarında kullanılır olmuştu.
O zamana dek Rusya'nın kentlerindeki insanlar sularını, 'su taşıyıcılardan' temin ediyordu.
Bu kişiler at arabalarına yüklü depolarda şehre su
getiriyordu. At arabalarının ulaşamadığı yerlere de yaya olarak faaliyet
gösteren su taşıyıcılar vardı.
5
Ofenya
(Gezgin satıcı)
Ofenyalar Rusya'da demiryolları henüz yokken mevcuttu. Bu
kişiler sokaklarda gezen yiyecek, tatlı ve meyve-sebze satan tüccarlar gibi
değillerdi.
Ülkenin çok uzak kısımları da dahil olmak üzere her yere
yaya olarak giden ofenyaların sattıkları başlıca ürünler kitaplar ve
ikonalardı.
Ressam Nikolay Koşelev'in bu tablosunda seyyar satıcının
mallarını inceleyen köylü bir aile resmedildi.
Ofenyaların sattıkları ikonalar da çoğunlukla Eski
İnananlar'ın kullandığı, devlet tarafından yasaklı ve resmi olarak üretilmeyen
ikonalardı. Ofenyalar gizli ikona ressamlarıyla bağlantı kuruyor, onlardan
aldıkları ikonaları gizlice Eski İnananlar'ın bulunduğu köylere götürüyor ve
yüksek fiyatlara satıyordu. Bu ikonaların pahalı olmasının sebebi ise satışının
suç teşkil etmesiydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder