Çalıntı çeviriye, intihale yüz vermeyin

Rus klasiklerinin başka dillerden çevrilmesinden okurlar bir hal oldu. 

Dostoyevskiy ( Достое́вский )'i İngilizcedeki gibi Dostoevsky yazan çevirileri almayın, okumayın; paranıza, zamanınıza, sağlığınıza yazık etmeyin.

Çalıntı çeviriye, intihale yüz vermeyin.

Moskova’da fıskiye sezonu açılıyor

Rusya’nın başkenti Moskova’da 29 Nisan 2013 pazartesi günü, yani bugün fıskiye sezonu açılıyor.

Moskova'lılar için bunun anlamı büyük, zira fıskiyelerin açılması bir bakıma baharın fiilen de gelmesi demek. Fıskiyelerin Ekim sonunda kapatılmasıysa artık sonbaharın fiilen sona ermesi, soğuk havaların gelmesi ve kışın kapıda olması demek.

İşte böyle, neredeyse emir-komuta zinciri içinde bir bahar geliyor, bir bahar gidiyor.

Yaklaşık 500 su gösterimli fıskiye tüm Moskova’nın farklı köşelerinde aynı anda hizmete açılacak. Fıskiyeler Moskovalılara ve misafirlerine ekim ayına kadar sıcak günlerde serinleme olanağı sunacak.

Moskova’nın sayıca en büyük fıskiye oluşumu 12 fıskiyenin yer aldığı Manej Meydanı’nda bulunuyor. Su hacmi açısından en büyük fıskiyeyse aynı anda 15 bin m3 suyun bulunduğu Zafer Parkı’nda yer alıyor. 

Ayrıca, Moskova’nın en büyük fıskiyeleri arasında Çaritsino Parkı Göleti’nde yer alan müzik ve ışıklı fıskiye geliyor. Çapı 55 metre olan bu fıskiyenin farklı yükseklikteki 915 su jeti var. Bunlardan bazıları suyu 30 metre yüksekliğe kadar çıkartabiliyor. Fıskiye yaklaşık 4 bin su altı lambaları ile aydınlatılıyor. Ayrıca  müzik cihazı ile donatılırken, müziğin sesi parkın her tarafından duyuluyor.

Moskova’nın sembolü olan en eski fıskiyelerden VVTS Parkı’ndaki Halkların Dostluğu Fıskiyesi ise 30 Nisan’da açılacak.

Rusya nasıl kurtulur?

Euronews

1990’lı yılların başında Rusya çoğu yabancı yatırımcıya bir ‘Vahşi Doğu’ gibi görünürdü. Ancak Jean-Noel Lemond, Dessange kuaför zincirlerinin Rusya’daki ilk halkasını açmak için 1993’te Paris’ten Moskova’ya gitti. Ve 20 yıl sonra Parisli kuaför halen Rusya’da işinin başında olduğunu söylüyor:
“Her şey çok karışık, çok zor ancak birçok şey yapabiliriz. Her şey çok hızlı ilerliyor.”
Rusya’daki hayatından sıkılan Lemond, bir süre sonra Fransa’ya geri dönmüş. Ancak geçtiğimiz sene kendi Icon Paris salonunu açmak için tekrar Moskova yollarına düşmüş:
“Bir yabancı yatırımcı olarak burada ‘Görevimiz Tehlike’yi oynuyoruz. Herkes eğer bir Rus tanıdığınız yoksa size, orada mafya var işin zor diyor. Ancak burada mafya yok. Çok iyi organize olmuş insanlar var. Yani bunlar farklı organizasyonlar, kimi daha açık kimi daha kapalı ancak burada her şey çifte piyasa olarak yürüyor.”
Görünen o ki yabancı yatırımcılar son on sene içerisinde Rusya’daki yolsuzluk, kanun, denetim ve modern altyapı yetersizliği ve rüşvet problemlerini aşıp ülkede fırsat kapılarını aralamaya başlamış. Petrol, gaz rezervleri ve ondan sağlanan gelirler sayesinde 2008 krizi Rusya’ya teğet geçti. Ancak kriz Rusya’nın peşini bırakmaya niyetli değil. Rus hükumeti bu senenin ikinci yarısında görülebilecek durgunluk için de alarmda.
Moskova’da düzenlenen Forum Rusya 2013 yatırım zirvesi işte bu sorunları masaya yatırdı. Standard & Poors’tan Şef Ekonomist Jean Michel Six artık doğal kaynaklarının bile Rusya’yı kurtarmayacağı görüşünde:
“Petrol fiyatları yükseldiği zaman bu Rus ekonomisinin yapısal zayıflığını maskeliyor ve her şeyin yolunda gittiğini zannediyorsunuz. Petrol fiyatları düştüğü zaman Rusya gelirlerinde farklılaştırmaya gidilmede pek de yol alınmadığını görüyorsunuz.”
PIMCO’dan Mario Gordon ise yavaşlayan ekonominin sadece Rusya’nın değil küresel bir sorun olduğunun altını çiziyor ancak bu uyarıların hükumetin iyileştirici adımlar atması için iyi bir fırsat olduğunu söylüyor:
“Büyümede yavaşlamadan bahsedersek bu konjonktürel bir durum. Eğer herhangi bir şey Rus ekonomisinin değişmesine etki edecekse, o zaman belki kısa vadede büyümede yavaşlamaya gitmek acı verici olacak. Ancak orta vadede bu çok da yararlı olabilir. Bu hükumetleri acı ilacı içip kimi yapısal reformlar gerçekleştirmeye itebilir.”
Sberbank’ın Başkanı Ruben Vardanian, ülkenin küresel rekabetteki en büyük engelinin kanun ve düzenlemelerdeki açıklar olduğunu vurguluyor:
“Rus şirketlerine Brezilyalı veya Endonezyalı şirketlere göre daha az değer biçilmiş durumda. Bu yatırımcıların bizim şirketimize gerçek değerinden daha az değer verdiğini gösterir, bunu nedeni de ülkede yargının aksak işlemesi. İster bu fikre katılın ya da katılmayın, bunu görmezden gelemezsiniz çünkü yatırımcılar böyle düşünüyor. Bizim burada anlamamız gereken neden bu fikirde oldukları ve bu durumu değiştirmek için nasıl çalışmamız gerektiği.”
Rusya’nın ekonomik büyümesi yavaşlarken yatırımcıların endişelerini görmezden gelemez. Yapıyı değiştirmek için hangi adımların atılacağını ve bunların nasıl sonuç vereceğini ise zaman gösterecek.

Büyük zaferin simgesi

Kaynak: ©The Voice of Russia

Rusya’da, 26 Nisan gününden başlayarak  “Aziz George Kurdelesi” kampanyası başlatıldı.
Siyah-turuncu renkli kurdeleler, Rusya’nın sınırları dışında da iyi biliniyor. Bu yıl, dünyanın 100 ülkesinde yaşayan Ruslar, Büyük Zafer’in simgesi olarak kabul edilen kurdeleleri otomobillerine, çantalarına ve yakalarına takacak.

Kampanya, 9 senedir üst üste düzenleniyor. Bundan önceki yıllarda olduğu gibi bu yıl da kent sokaklarında her gün gönüllüler tarafından Aziz George kurdeleleri dağıtılacak.
Renkler, Rusya’nın saygıdeğer madalyalardan biri olan Aziz George Nişanı’nın kurdelesinden alındı. 200 yılı aşkın süredir bu madalya, muharebe alanlarında kahramanlık sergileyen şahıslara veriliyor. Siyah ve turuncu renkleri, savaşa özgü duman ve alevleri sembolize ediyor.
Bu renkler, 2. Dünya Savaşı’nda askeri Zafer Madalyası’nda canlandırıldı, ardından “Zafer için” madalyasını süsledi.

Bu toplumsal hareketin geleneksel medya ortağı Rusya’nın Sesi radyosu, birçok ülkede yaşayan dinleyicilerine siyah-turuncu kurdeleleri gönderdi. Aziz George Kurdelesinin, Rusya’nın Sesi radyosu için çok değerli olduğunu dile getiren radyonun Rusça yayın servisi baş editörü Armen Gasparyan şunu söyledi:

“Bu kurdele, 2. Dünya Savaşı hakkında, Sovyetler Birliği halklarının Zafer için ödediği korkunç bedel hakkında ulusal anıyla sivil ve ahlaki dayanışmanın bir simgesi. Ülkemiz, o savaşta 27 milyon kişi kaybetti. Eski Sovyetler Birliği’nin topraklarında, Avrupa’da, Asya’da ve Amerika’da Rusya’nın Sesi radyosunun yayınlarını dinleyenler, bugün giysilerine ve otomobillerine Aziz George kurdelelerini takıyor.

Elbette kampanyanın büyük kısmı Moskova’da gerçekleşiyor. Bu yıl Rusya’nın başkentinde 3 milyon kurdelenin dağıtılacağını belirten Öğrenci Toplumu örgütü başkanı Mihail Arutünov, Rusya’nın Sesi radyosuna verdiği demeçte şunu söyledi:

“Kampanyanın başladığı 26 Nisan’da Moskova’da grafik festivali açılıyor. Festivale birkaç takım katılıyor. “Zafer için dedelerimize minnettarız!” sloganımız, bu festivalin de sloganı oldu.”

Aziz George Kurdelesi kampanyasının kurucularından biri olarak kabul edilen Mihail Arutünov, bu etkinliğin gerçekleştirildiği yıllarda dünya genelinde 100 milyonu aşkın Aziz George kurdelesinin dağıtıldığı kaydetti. Rusya’nın Sesi radyosu yayınlarında bu etkinliğin gidişi hakkında bilgi verecek. Radyonun sitesine fotoğraf galerisi yer alacak. Sitede, Zafer Bayramı’nda dinleyiciler tarafından çekilen fotoğraflar da yayınlanacak.

Her Şey Geçip Gider

Doğan Tarkan

Vasily Grossman’ın ikinci kitabı, Her Şey Geçip Gider de Türkçede yayınlandı. Daha önce de Yaşam ve Yazgı yayınlanmıştı.

Grossman çağımızın en önde gelen Rus yazarlarından birisi. Kurgudan çok yaşadıklarını, gözlemlediklerini anlatıyor. Romanın içinde sayısız hikâyeler var. Hikâyeleri Çehov kadar etkileyici, Yaşam ve Yazgı Tolstoy’un Harp ve Sulh’ü ile karşılaştırılıyor.

Her Şey Geçip Gider tamamlanmamış bir roman. Grossman kitabını bitiremeden ölüyor. Ama Her Şey Geçip Gider Yaşam ve Yazgı’nın adeta devamı.

Yaşam ve Yazgı’yı yazmadan önce Grossman savaş muhabiri. Öylesine canlı bir biçimde savaş hikâyelerini anlatıyor ki bütün Rus ordusu kendisine hayran. Kahramanca en ön saflara gidiyor, keskin nişancılarla yan yana yaşıyor. Generallerle konuşuyor ve savaşın bütünü hakkında raporlar yazıyor.

Grossman Stalingrad savunmasından Kızıl Ordu’nun Berlin’e girişine kadar sürekli Kızıl Ordu’dan haberler verdi. Nazilerin Yahudi katliamlarını anlattı, toplama kamplarına ilk giren Rus birliklerinin arasındaydı. Kamplardan insanlarla konuştu. Bu belgeler daha sonra Nürnberg mahkemelerinde kullanıldı. Ne var ki Grossman’ın Yahudi soykırım belgeleri Rusya’da sansüre uğradı.

Savaşın bitimiyle birlikte Rusya’da Yahudi aleyhtarı bir kampanya başladı. Yahudi doktorların parti liderlerini öldürdüğüne kara verildi, arkasından Yahudi doktorlar için amansız bir kampanya başladı. İnsanlar sokakta, tramvaylarda, işyerlerinde yeni yeni hikâyeler ürettiler. Yahudi doktorların yeni doğum yapan kadınlara ve bebeklerine hastalık bulaştırdıkları, Yahudi dişçilerin insanlara çene kanseri enjekte ettikleri, Yahudi eczanelerde zehirli ilaçlar verildiği anlatılmaya başlandı. Grossman bunları yaşadı ve gördü.

Yaşam ve Yazgı Nazi kamplarının yanı sıra Sovyet toplama kamplarını da, Yahudilere karşı sindirme kampanyasını da anlattır. Savaşın çirkinliklerini yanı sıra Nazileri ve Stalinizmi de teşhir eder.

Doğal olarak Yaşam ve Yazgı Rusya’da basılmaz. Kitabı okuyan parti ideologu Grossman’a “Senin bu kitabını düşmanlarımızın bize karşı kullanmak istedikleri atom bombalarının arasına mı koyalım?” der ve gizli polis kitabın bütün el yazmalarını, kopyalarını toplar.  Yaşam ve Yazgı tutuklanmıştır.

Grossman kitabının serbest bırakılması için girişimlerde bulunur ama başarısızdır, tutuklanmaktan ise Stalin’in ölümü ile kurtulur.

Yaşam Yazgı ancak uzun yıllar sonra Batı’da yayınlanır, Glasnost döneminde ise Rusya’da yayınlanır.

Her Şey Geçip Gider Grossman’ın son kitabı. Yaşam ve Yazgı’nın bir anlamda devamı. Yaşam ve Yazgı daha dar bir tarihsel kesiti ele alırken Her Şey Geçip Gider toplumu çok daha kapsamlı bir biçimde ele alır. Gene yazarın gördükleri, dinledikleri anlatılır ve hatta zaman zaman yazarın kendi kişiliği kitabın kahramanının kişiliği haline gelir.

Kitap Stalin’in ölümünden sonra toplama kamplarından serbest bırakılan Ivan Grigoryevich’in hikâyesi. Ivan Grigoryevich 30 yıl kamplarda kalmıştır ve Moskova’ya gelmektedir. Toplumu genç bir insan olarak bırakmıştır ve şimdi yaşlı bir insandır. Kendisini neyin beklediğini bilmemektedir.

İlk olarak kuzeni Nikolay ile karşılaşacaktır. Nikolay’da bu buluşmadan heyecanlıdır. O bu 30 yılı sessiz kalarak işbirliği yaparak, gözlerini kapayarak geçirmiştir. Kuzenin anlatacaklarını heyecanla beklemektedir. Ama bu buluşma tarafların beklediği gibi olmaz. Toplama kamplarının acı gerçeğine Nikolay dayanamaz ayrıca korkmaktadır.

Ivan Grigoryevich için bir iş ve kalacak bir yer bulmak çok zordur ama kitapta bütün bu süreç bir paragrafta anlatılıyor.Kitap esas olarak toplama kamplarını, çeşitli ihbarcıların hâlini ve Ivan Grigoryevich'e evinde yer veren ve daha sonra sevgilisi olan Anna Sergeyevna tarafından anlatılan Ukrayna'da parti tarafından örgütlenen 1932-33 kıtlık ve açlığı anlatıyor.

Bu dönemde Ukrayna’da 3 ila 5 milyon arasında insan ölmüştür.

Anna Sergeyevna bu dönemde Ukrayna’da küçük bir parti çalışanıdır ve anlattıkları bire bir gözlemlerdir.

Askerler gelir ve köyleri didik didik arar, son tohuma kadar her şey bulunur ve götürülür. İnsanlar açlıktan büyük ızdıraplar içinde ölürler.

Hikâyelerden birisi bir köylüyü, genç karısını ve küçük bebeklerini anlatır. Adam bulduğu her lokmayı, her kırıntıyı eşine ve bebeğine veriri. Sonunda ölür. Ama sonunda her üçü de ölür ve iskeletleri bütün kış evlerinde kalır.

İnsanlar tren yollarına gidip trenlerden yiyecek kırıntıları ister ama bir süre gizli polis trenler açlık bölgelerine geldiğinde perdeleri kapattırır ve kimsen dışarı bakmasına izin vermez.

Grossman’ın kampları anlatımı da çok çarpıcı. Adli suçlular kamlarda politik tutuklulara yönetimin de desteği ile kötü muamele eder. Dondurucu soğukta, yarı aç, giysilerden mahrum ağır bir çalışma vardır.

Stalinist Rusya’nın “kalkınmasında” bu milyonlarca köle emeğinin büyük katkısı vardır.

Bir bölüm kamptaki bir genç anneyi anlatır, küçük, sessiz Maşenka. Maşenka küçük kızı Yulia’yı geride bırakıp Sibirya’ya gelir. Bir hayvan vagonu içinde yolculuk eder. Yahudilerin Nazi toplama kamplarına yollandıkları gibi.

10 yıl hapse mahkûmdur çünkü kocası aleyhine konuşmamıştır, kocası ise bir “terörist” aleyhine konuşmayı reddetmiştir.

Yulia’yı bir daha görme olasılığı yoktur. Ne şimdi, ne de gelecekte.

Bir yıl sonra Maşenka kampı terk eder. Özgürlüğe kavuşmadan önce buz gibi soğuk bir odada tahta bir sıranın üzerinde biraz kalır. Kimse onu işle gitmeye zorlamaz, kimse ona hakaretler etmez. Sağlıkçılar Maşenka Lyubimova’yı tahta bir sandığa koyarlar. Yönetimin istemediği, kötü kalite tahtalardan yapılmış bir sandığa. İnsanlar ilk ve son kez onun yüzüne bakarlar.

Grossman ihbarcıları da anlatır. Nasıl karakterler olduklarını nasıl kendileriyle hesaplaşmak zorunda olduklarını, nasıl ince bir çizgide ihbarlarını yaptıklarını anlatır. Ya ihbar edeceksin ve kurtulacaksın ya da bir başkası seni ihbar edecek ve kampa gideceksin.

Ünlü şair Anna Ahmatova “Şimdi tutuklananlar dönecek ve iki Rusya birbirlerinin gözünün içine bakacak, insanları kamplara yollayanlar ve kamplara yollananlar.” Grossman işte bunu yapıyor. Kampa yollananlar kampa yolanların gözünün içine bakıyor.

Doğrusu, Her Şey Geçip Gider ve Yaşam ve Yazgıağır, zor kitaplar. Ama bir kere başladığınızda sonunu bilmenize rağmen elinizden bırakmadan okuyorsunuz.Yaşam ve Yazgı üç koca cilt. Her Şey Geçip Gider sadece tek cilt.

Rusya'da Lenin sevgisi küllenmemiş

Rusya'da Sovyetler Birliği'nin kurucusu Vladimir İlyiç Lenin'in 22 Nisan'daki 143'üncü yaş günü nedeniyle yapılan bir anket, halkın çoğunun Sovyet lider hakkında hala olumlu düşüncelere sahip olduğunu gösterdi. Yuri Levada kamuoyu araştırmaları şirketinin anketine katılanların üçte biri ise “40-50 yıl sonra tarihçiler dışında kimse Lenin'i hatırlamaz” cevabını verdi.

“Sizce 40-50 yıl sonra Lenin nasıl hatırlanacak?” sorusuna verilen cevaplar şöyle:

Tarihçiler dışında kimse hatırlamaz: %31

SSCB'nin kurucusu olarak: %28

Öncelikle emekçilerin haklarını savunan bir önder olarak: %17

İleri görüşlü, büyük bir düşünür olarak: %13

İradesini devasa bir ülkeye kabul ettiren tutarlı bir siyasi olarak: %9

Şanslı bir siyasi maceraperest olarak: %7

Milyonlarca insanı öldürmeye hazır zalim bir diktatör olarak: %5

Rusya'yı anlamayan ve sevmeyen biri olarak: %2

Kaynak: TurkRus.com

Potemkin Zırhlısı çizgi roman oldu

Ünlü Sovyet Yönetmen Sergey Ayzenştayn’ın unutulmaz filmi “Potemkin Zırhlısı” grafik sanatçısı Uğur Kenan tarafından çizgi romana dönüştürüldü. 

Potemkin Zırhlısı’nın çizgi roman versiyonu 13-17 Nisan tarihlerinde Maltepe Belediyesi Türkan Saylan Kültür Merkezi'nde sergilenecek.

Tarihte “Potemkin Zırhlısı Ayaklanması” olarak bilinen gerçek bir olaydan yola çıkılarak hazırlanan film, Sergey Ayzenştayn tarafından 1925 yılında tamamlanmıştı. Siyah beyaz ve sessiz çekilen film, Uğur Kenan tarafından bu kez kağıt üzerinde ve renkli baskıyla hayat buldu. Hep çizgi romanların filme dönüştürüldüğünü söyleyen Uğur Kenan; yaptığı işin dünyada bir ilk olduğunu belirtiyor.

Uğur Kenan, Türkiye’de 68 kuşağını derinden etkileyen filmin günümüzde Türkiye’de gençler tarafından pek bilinmemesinden dolayı böyle bir çalışmaya imza atmış. Sanatçı RS FM'den Süheyla Demir’e yaptığı açıklamada “Potemkin Zırhlısı, İngiltere ve Almanya’da olduğu gibi Türkiye’de de yıllarca yasaklandı. Biz bu filmle Türkiye’de 1967 yılında karşılaşabildik ve film 68 kuşağını çok etkiledi. Ardından 12 Mart Muhtırası döneminde yeniden yasaklandı. Şu anda serbestçe gösterilse de siyah beyaz çekildiği için gençler tarafından pek bilinmiyor. Ben de bu nedenle filmi tekrar renklendirip çizgi roman halinde sunmak istedim.” dedi.

Kenan’ın 80 sayfa resimli roman ve 16 adet çinko baskılardan oluşan Potemkin Zırhlısı çalışmaları, 13-17 Nisan tarihlerinde Maltepe Belediyesi Türkan Saylan Kültür Merkezi'nde sergilenecek.

Potemkin Zırhlısı Ayaklanması

Ayzenştayn’ın filmine konu olan Potemkin Zırhlısı Ayaklanması, Çarlık Rusya’sında 1905 yılında yaşanan ve anayasal monarşiye geçilerek Çarlık Duması’nın kurulması gibi önemli siyasal sonuçlar yaratan devrim döneminde gerçekleşti. Çarın baskısı, açlık, yoksulluk sorunu karşısında işçiler, köylüler ve askerler kitlesel isyanlar başlattı. İsyan dalgası Karadeniz filosuna bağlı Potemkin adlı zırhlı savaş gemisine de sıçradı. Ağır şartlar altında çalıştırılan denizciler, kendilerine zorla kurtlu et yedirilmesine isyan ederek gemiyi ele geçirdi Gemideki Çarlık bayrağı yerine kırmızı bayrak asıldı. Potemkin direnişi Odessa halkı tarafından destek gördü. Rus Çar’ının gemiyi tekrar ele geçirmek için yolladığı filo da Potemkin zırhlısından yana tavır aldı ve denizcilere ateş açmayı reddetti.

Potemkin Zırhlısı ayaklanması ve 1905 devrimi, 1917 devriminin bir provası gibi görülür. Sovyet hükümeti bu tarihi olayın devrim propagandası uyarınca filmleştirilmesine karar verir. Sovyet hükümetinin teklifini kabul eden yönetmen Sergey Ayzenştayn Potemkin Zırhlısı filminde birçok kurgu tekniğini dünyada ilk defa ve büyük başarıyla uygular. Film böylece konusuyla olduğu gibi tekniğiyle de devrimci bir yapıt haline gelir.

Papatya falı

Türkiye’de olduğu gibi Rusya’da da papatya falı var. 

Bu bildiğimiz bir aşk falı... 

Ruslar bir kimsenin kendilerini sevip sevmediğiniz öğrenmek için papatya yapraklarını kopararak ayrı ayrı şunları söyler: 
‘Лю́бит – не лю́бит, плю́нет – поцелу́ет, к се́рдцу прижмёт – к чёрту пошлёт’ (‘Seviyor – sevmiyor, tükürecek – öpecek, kalbine/kucağına alacak – şeytana gönderecek’). 

Bunu papatyanın son yaprağını koparana kadar tekrarlamak gerekir.

Madem konuya girdik aşağıya da şarkısının bağlantısını verelim:

Ben sizi sevdim

Aleksandr Puşkin’in bir şiirini paylaşıyoruz. Bu, Rusça’da yazılan en meşhur ve galiba en kısa sevgi şiiri. Çok güzel ve sade Rusça ile 1829 yılında yazılan bu şiir, bugünlerde de güncelliğini kaybetmedi. Bu şiir Rusların sevgi anlayışı da yansıtıyor: insanın sevgilisi yanında olmasa da her zaman diğerinin mutluluğunu isteme.

Bu güzel şiirin çevirisi Ahmet Necdet tarafından yapılmış.

Я вас люби́л

Я вас люби́л: любо́вь ещё, быть мо́жет,

В душе́ мое́й уга́сла не совсе́м;

Но пусть она́ вас бо́льше не трево́жит;

Я не хочу́ печа́лить вас ниче́м.

Я вас люби́л безмо́лвно, безнаде́жно,

То ро́бостью, то ре́вностью томи́м;

Я вас люби́л так и́скренно, так не́жно,

Как дай вам бог люби́мой быть други́м.

Ben sizi sevdim

Ben sizi sevdim: belki bu sevda

Kalbimde sönmedi, kaldı izi;

Bu bir hüzne yol açmasın asla,

Hiçbir şeyle üzmek istemem sizi.

Sessizce, ümitsizce sevdim sizi,

Çile çekerek, kıskanç ve çekingen,

Öyle candan, öyle içtenlikli, ki

Başkası da öyle sevsin yürekten.

Kaynak: Rusyanın Sesi

Karlar eriyor, bahar geliyor!

Hava sıcaklığının artması, karların erimesi ve aşırı yağışlar nedeniyle Rusya’nın 57 bölgesinde su baskınları meydana geldi.

Her yer eriyen karlardan oluşan gölcüklerle dolu, sokaklar derecikler halinde...Ancak kimsenin pek şikayet ettiği yok. Eeee, kolay mı uzun süredir beklenen güzel günler geliyor. Bu kadar sıkıntı olacak tabii...

Caricatura sitesinin karikatürcüsü Ruslan Doljenets bunu anlatmış.

Karikatürde yer alan yazı:

-Nihayet, gerçek bahar geldi.

Gelecek güneşli günlerin sevinciyle, baharın gelişini kutlayan Rus köylülerinin şarkı söyleyip, dansettikleri, internette izlenme rekorları kıran bu sevimli müzik videosunu bir kez daha izleyelim:

Aeroflot'tan İstanbul tanıtım filmi

Rusya'nın milli havayolları Aeroflot, yolcularına İstanbul'u tanıtan bir film hazırladı. Videosu aşağıda:

Ermitaj'ın kadrolu kedileri

Rusya’nın kültür başkenti St. Petersburg’un ünlü Ermitaj Müzesi’nin kadrolu kedileri özel etkinliklerle anılıyor.  Dünyanın en büyük müzelerinden Ermitaj’da 3 milyonun üzerindeki sanat eserini, fare ve böceklerden 60 kadrolu kedi koruyor.

Kediler anısına düzenlenen haftada bir dizi etkinlik gerçekleştiriliyor. Okullarda kedi temalı resim yarışmaları, kediler adına yazılan kitapların sunumu, makale yarışması ve çocuklar için tiyatro düzenleniyor.

Kadrolu kedileri için 1998’den bu yana kutlama yapan Hermitaj müzesi, ilk kez bu yıl etkinlikleri sanatla buluşturdu.

1764’de kurulan müzede Rembrandt, Rubens, Leonardo da Vinci, Titian, Caravaggio ve van Dyck gibi ünlü sanatçıların koleksiyonları yer alıyor. Tablo sayısı itibari ile Guinness rekorlar kitabına giren müzede bulunan eserlerin çok az bir kısmı sergilenebiliyor. Tüm dünyadan yoğun ilgi çeken müzeyi 2011’de 2,8 milyon kişi ziyaret etti.

Kadrolu kedilerin tarihi ise Hermitaj müzesinden eski. Müzenin kurucusu Çariçe İkinci Katerina, Hollanda’dan getirdiği kedileri önce Kışlık Saray’da tutmuş, müzenin açılmasının ardından bir kısmını farelere karşı koruma için müzeye göndermişti. 

Rus sokak sanatçısı Pavel P183, yaşamını yitirdi

Lenta.ru’nun verdiği habere göre Rus sokak sanatçısı Pavel P183, 2 Nisan (2013) gecesi 28 yaşında yaşamını yitirdi.

Pavel, özet olarak bir sokak ressamı idi, yaptıklarına grafitti de denilebilir; ancak eserlerine bakıldığında grafitinin de ötesinde şeyler ürettiğini söylemek daha doğru olur.

Paşa’nın yaşamı üzerine çok fazla bilgi yok. Onun soyadı konusunda bile değişik bilgiler var. İngiliz basını onun eserlerinden hareketle ona “Rus Bankys”i adını takmıştı.

Bansky, Londra'da Southbank'ten Portobello'ya, Brick Lane'den Old Street'e, Hiç umulmadık kenar ve köşelere stencillerini bırakan esrarengiz graffiti'ci… Graffiti'yi sevmeyen Londra'ya yaptıklarını, farklı ülkelere ziyaretlerinde gittiği şehirlerde de uygulayan, her yere bir şekilde izini bırakan, kimliğini açıklamadan çok ünlü olan postmodern bir şehir kahramanıydı. Blur'un “Think Tank” adlı albümünün kapağı onun yaratimıdır. 2003 yazında Dalston'da bir depoda 3 gün süren bir sergisi oldu. Serginin adı da Banksy Turf War Exhibition idi. Basın tarafından görülüp tanınmamak ve "meşhur olmamak" için kendi sergisinin açılışına gitmedi.

Aslında Pavel’i Bansky’e benzetmek mümkün; o da Bankys adını duymuştu, ama bu benzetmeye karşı çıkıyordu. Çok hoşlanmamıştı bu benzetmeden, zira 14 senedir kendi özgün eserlerini üretiyordu.

Paşa’nın ünlü eserlerinden biri - bir sokak lambasına yanına yerdeki kar üzerine yapılmış gözlük deseni. Yukarıdan bakınca sokak lambası gözlüğün sapı gibi görünüyor.

Eserlerini daha çok Moskova’da yaptı. Bir sabah erkenden evinden çıkan pek çok Moskova’lı onun yaratıcı ürünleriyle karşılaşıp mutlu oldu.

Ve işte onlardan bazı örnekler ve iki haber videosu: 

1 Nisan şakası gibi!

01 Nisan 2013, Soğuk havanın etkisinden kurtulamayan Moskova’ya baharın ikinci ayı Nisan’da da kar yağdı.
Ria Novosti’nin karikatürcüsü Sergey Yelkin’e göre hava Moskovalılara 1 Nisan şakası yaptı.
Karikatürde yer alan yazı:
-Kar yağıyor!
-Tabi, tabi yemezler!
(Haberrus)