ntvmsnbcDaha önce vize talepleri Almanya, Fransa, İtalya ve İspanya tarafından reddedilen Troçki, eşi Natalya ve oğulları Sergei, 1933 de genç Kemal Atatürk'ten vize alarak Türkiye'ye geldiler. Vatansız, yuvasız ve muhtemelen parasızdılar. Büyükada'ya taşınmaları bir kaç aylarını aldı. Bizans İmparatorlarının, asil kan dökmekten çekindikleri için, asi prensleri sürgün ettikleri bu ada, Osmanlıdan miras kalan harap konaklarıyla onlara kucak açtı.
Troçki, dilini ve kültürünü bilmediği bu ülkede, dünya tarihi hızla değişmekteyken, 'Rus Devriminin Tarihi' ni yazdı. Kızı Zina’nın Berlin’de intiharını burada haber aldı ve bu acıyla aç ve susuz günlerce odasından çıkmadı. Gün oldu balıkçı Horalambos'la balığa çıktı. Ünlü konukları oldu ve çok ünlü kişilerden mektuplar aldı. Bütün bu yaşananlar bir yerlere sindi. 1933 yılında, Fransa'ya doğru yola çıkarken, hayatının belki de en dingin dört buçuk yılını geride bırakıyordu.
Kuzey İrlandalı Fotoğraf sanatçısı James Hughes gerçekleştirdiği 'Troçki'nin Hayaletleri: Bir Sürgünün Kaybolan Mekânları' çalışmasında Troçki'nin Büyükada'da yaşamış olduğu terkedilmiş mekânların fotoğraflarını çekerek, geçmişi ve bugünü yansıtırken, insanlığın ardında bıraktığı izleri, mekânın ruhunu zedelemeden tekrar gözden geçirmemizi amaçlamakta.
Anılarımızın oluşması biraz bu 'hayaletlere' bir kez daha bakabilmemiz, biraz da Troçki'nin dilinden düşürmediği Spinoza'nın ünlü sözünü anımsamamızla ilintilidir: 'Ne ağlayın, ne de gülün, sadece anlayın.'
İstanbul Hatırası Fotoğraf Merkezi fotoğrafın bellek oluşturmaktaki önemini birkez daha gözler önüne seren fotoğraf sanatçısı James Hughes 'Troçki'nin Hayaletleri: Bir Sürgünün Kaybolan Mekânları' sergisine ev sahipliği yapıyor.
Troçki'nin Hayaletleri: Bir Sürgünün Kaybolan Mekânları' sergisi 18 Ağustos'a İstanbul Hatırası Fotograf Merkezi'nde görülebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder