
“NZZ”de yayımlanan makalenin yazarı Ann-Dorit Boy, yazısına ilerde görülen cümlelerle devam etti:
Her gün yaklaşık üç bin Moskovalı, Ayaz Dede’nin, kentin güneydoğusunda bulunan evini ziyaret ediyor. Hem çocuklarıyla anne babalar, hem torunlarıyla büyük anneler, hem de sevgililer... Her on dakikada bir fotoğraf çekimleri için ahşap evinden dışarı çıkan bu iyi yürekli sakallı ihtiyarı ziyaret etmenin ana nedeni, tüm isteyenlerin yeni yıl dileklerini yazdıkları mektupları atmaları için evinin önünde duran bir posta kutusu... 2009 krizinde, çocukluklarının kahramanından yardım isteyenlerin sayısı arttı.
Her gün yaklaşık üç bin Moskovalı, Ayaz Dede’nin, kentin güneydoğusunda bulunan evini ziyaret ediyor. Hem çocuklarıyla anne babalar, hem torunlarıyla büyük anneler, hem de sevgililer... Her on dakikada bir fotoğraf çekimleri için ahşap evinden dışarı çıkan bu iyi yürekli sakallı ihtiyarı ziyaret etmenin ana nedeni, tüm isteyenlerin yeni yıl dileklerini yazdıkları mektupları atmaları için evinin önünde duran bir posta kutusu... 2009 krizinde, çocukluklarının kahramanından yardım isteyenlerin sayısı arttı.
Moskova’nın “Ayaz Dede Postanesi” dairesi, eskiden gelen mektupların %3’ünün yetişkinlere ait olduğu görülürken, bu yıl yetişkinlerin elinden çıkan mektupların, tüm mektupların %10’unu oluşturduğunu bildirdi. Aynı kurum tarafından iletilen bilgiler, kadınların çoğunlukla mutlu bir aşk ilişkisi dilerken, erkeklerin finansal yardım ve kariyer açısından yükselme istediklerini gösterdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder