Gopnikler: Sovyet sonrası avluların en tanınan karakterleri nasıl ortaya çıktı?

Kaynak: https://dzen.ru/

 

"Gopnik" kelimesi nereden geliyor?

Kelimenin kökeni belirsiz olmakla birlikte, birkaç teori mevcut.

En yaygın teorilerden biri, 1917 Devrimi'nden sonra Petrograd'da var olan GOP ( Proletaryanın Şehir Yurdu ) kısaltmasına bağlamaktadır.

Evsizleri, terhis edilmiş gazileri ve sokak çocuklarını -geleceğin küçük çaplı holiganlarını- barındırıyordu. Daha sonra, "gopniki" terimi, kendi "kavramlarına" göre yaşayan sokak gençlerini tanımlamak için kullanılmaya başlandı.

Başka bir teori daha var: Sokak soygunu için kullanılan argo bir terim olan " gop-stop " kelimesinden geliyor. Her ne kadar doğru olsa da, her iki durumda da kelime "mahallede" yaşayan ve meseleleri "sağduyuyla" çözenlerin aklında kalmış.

 

Bir Fenomenin Doğuşu

Gopnik'in modern imajı 1980'lerin sonu ve 1990'ların başında ortaya çıktı.

SSCB'nin çöküşü, işsizlik ve sokak anarşisi, "sokak çocukları" alt kültürünün ortaya çıkması için verimli bir zemin hazırladı.

Paraları, gelecekleri ve istikrarları yoktu, ancak kendilerine özgü bir tarzları, alışkanlıkları ve kuralları vardı.

Gopnikler gayrı resmi bir "sokak kastı" haline geldiler: girişlerin yakınındaki bankları işgal ettiler, komşu avluları kontrol ettiler ve "sadelikleriyle" övündüler; kendilerini "zengin çocuklar" ve "ineklerle" karşılaştırdılar.

 

Bir gopnik'in temel belirtileri:

Giyim.

Klasik görünüm eşofman takımı (genellikle Adidas veya Abibas), şapka, bomber ceket ve spor ayakkabılardan oluşur.

90'larda bu, başarı ve gücün simgesiydi, çünkü yalnızca "otoriter adamlar" böyle bir takım elbiseyi karşılayabilirdi.

Çömelme pozisyonu.
Soğuk merdivenlerde ve asfaltta oturma alışkanlığından doğmuştur; daha sıcak ve daha rahattır. Zamanla çömelme, belirli bir sokak kültürüne ait olmanın bir işareti haline gelmiştir.

Konuşma tarzı.
Sokak argosu ve hapishane ifadelerinin bir karışımı. Genellikle kasıtlı olarak kaba, "güç" gösterisi niteliğinde.

Müzik.
Gopnikler hapishane, dostluk ve sokaklarla ilgili şarkıları, rap şarkılarını veya sokak şarkılarını dinlerdi.

Değerler:
Kendine sadakat, güç, başkalarına ve devlete karşı aşağılama, otoriteye saygı.

Gopnikler Neden 90'ların Sembolü Oldu?

SSCB'nin dağılmasının ardından toplumsal yapı çöktü.

Birçok genç, yönlendirilmeden büyüdü; okul ve aile otoritesini yitirdi ve sokaklar onların temel eğitimcisi haline geldi.

Gopnikler, o dönemin kaosunu ve özgürlüğünü temsil ediyordu : her şeyin yumruklar ve sözlerle belirlendiği sert ama dürüst bir sokak hayatı.

Bu imaj popüler kültüre hızla girdi: şakalar, filmler ve TV dizileri ( "Brigada", "Boomer" ve "Zhmurki" gibi ).

Hatta sokak saldırganlığını karikatürize eden "internet gopnikleri" gibi "komik" karakterler bile ortaya çıktı.

 

Kültürel bir arketip olarak Gopnik

Zamanla gopnik, Sovyet sonrası kimliğin bir parçası haline geldi.

Sadece bir sokak karakteri değil, aynı zamanda toplumsal bir kesitin yansımasıydı: Yoksulluk içinde ve gelecek vaat etmeden büyüyen, ancak yine de "arka bahçe onuru" duygusunu koruyan biri.

Günümüzde "gopniçestvo" genellikle ironik bir şekilde algılanıyor; bir meme, 90'ların bir sembolü ve hatta bir nostalji kaynağı olarak.

Ancak bu ironi, sokak alt kültürünün gençler için okul, ordu ve ailenin yerini aldığı koca bir dönemi gizliyor.

 

Gopnikler neden tamamen ortadan kaybolmadı?

Sokak kavgaları ve eşofmanlar geçmişte kalmış olsa da, olgunun kendisi artık değişti. Günümüzün "gopnikleri" artık 90'larınkilerle aynı değil. Sosyal medyada gezinip dedikodu dinliyor olabilirler, ancak felsefeleri aynı: "Güçlüye saygı göster ve zayıf olma . "

Gopnikizm kültürel bir kod haline geldi; hâlâ sokak dayanışmasının unsurlarını, "daha basit zamanlara" duyulan nostaljiyi ve "kişinin kendi gerçeğine" duyduğu içsel gururu yansıtıyor.

Sonuç olarak

Gopnikler sadece şaka holiganları değil. 

Sovyet sonrası toplum tarihinin bir parçası, hayatta kalmanın kanundan daha önemli olduğu bir dönemin yansıması.

Sıralardan silindiler ama dilde, modada, şarkılarda ve memlerde varlıklarını sürdürdüler; her mahallenin kendine ait "kankaları" olduğu ve hayatın kapınızın hemen dışında olduğu 1990'ları hatırlattılar.