Nobel ödüllü Ivan Bunin'in mutlaka okunması gereken 5 eseri

Kaynak: https://www.gw2ru.com/

 

İvan Bunin, Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan ilk Rus ve önde gelen "beyaz" göçmen yazarlardan biridir.

Aleksandra Guzeva, mutlaka okunması gereken 5 eserini yazmış:

 

1. San Francisco'lu Beyefendi  (1915)

Adı bilinmeyen zengin bir beyefendi, Atlantis adlı bir gemiyle İtalya'ya seyahat etmektedir. Capri'ye vardığında aniden ölür ve bedeni, ne yapacağını bilemeyen ailesi de dahil olmak üzere herkes için bir yük haline gelir. Sorunun çözümü, zengin beyefendinin kendisini hiç etkilemeyecektir.

Bunin'in çağdaşı eleştirmen Abram Derman şöyle yazmıştır: "Çehov'un yaratıcılığının sona ermesinden bu yana on yıldan fazla zaman geçti ve bu süre zarfında, Leo N. Tolstoy'un ölümünden sonra yayınlanan her şeyi saymazsak, Rus dilinde  San Franciscolu Beyefendi öyküsüne güç ve anlam bakımından eşit bir sanat eseri ortaya çıkmadı ."

 

2. Mitya'nın Aşkı  (1924)

Bu erotik hikâye, öğrenci Mitya ve aşık olduğu, oyuncu olmak için okuyan Katya'yı konu alıyor. Olgunlaşan Katya, onun çocuksuluğuna gülüyor. Mitya, onun tutkusu ve kıskançlığı yüzünden kıvranıyor ve kendini daha iyi anlamak için Moskova'yı terk edip kırsala yerleşiyor. Ancak, en hafif tabirle, orada da her şey pek yolunda gitmiyor. Bunin'in arkadaşı filozof Fyodor Stepun, yazarın bu hikâyede "her insan aşkının ardındaki trajediyi ortaya çıkardığını" yazmış.

 

3. Lanetli Günler  (1925-26)

Bolşevizmi kabul etmeyen ve İç Savaş'ta Beyazları destekleyen Bunin, 1920'de Rusya'dan Fransa'ya göç etti.  Rusya tarihinin bu çalkantılı ve karmaşık dönemini yansıtan Lanetli Günler adlı günlüklerinin bir kısmı, Paris'teki bir Rus göçmen gazetesinde yayımlandı. Eser, Bolşeviklere karşı nefret ve devrime karşı hayal kırıklığıyla dolu olduğu için SSCB'de perestroyka'ya kadar yayımlanmadı. "Ancak birçok insan devrimin, her zaman sıradan insanların eline geçen, yer değiştirmeyle ilgili kanlı bir oyun olduğunu biliyordu, hatta bir süre yönetim tahtında oturup eğlenmeyi ve öfkelenmeyi başarsalar bile, sonunda eskisinden daha kötü bir duruma düşeceklerdi," diye yazıyor Bunin  Lanetli Günler adlı kitabında.

 

4. Arseniev'in Hayatı  (1927-1933)

Bunin'e göre, 1930'da Paris'te yayımlanan bu roman, kendisine "klasik Rus nesrinin geleneklerini mütevazı ustalıkla geliştirmesi" nedeniyle Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandırmıştır.

Roman, Aleksey Arseniev'in çocukluğunu ve ergenliğini ve Lika'ya olan aşkını anlatıyor; Lika bu aşka babasının karşı çıkıyor. Kız Arseniev'den kaçıyor, ancak Arseniev onu bulmaya çalıştığında babası nerede olduğunu söylemiyor. Tıpkı  Mitya'nın Aşkı gibi,  hikâyelerinizin sonsuza dek mutlu sonla bitmesini istiyorsanız bu kitabı okumamalısınız.

Roman, hem mekânlar hem de karakterler açısından birçok otobiyografik unsur içeriyor; özellikle de kahramanı Bunin gibi, Varvara adında bir kadınla evlilik dışı bir ilişki yaşamış olması gibi. Yazar Konstantin Paustovsky,  Arseniev'in Hayatı'nı  dünya edebiyatının en muhteşem eserlerinden biri olarak nitelendirmiştir.

 

5. Karanlık Caddeler  (1938-1946)

Karanlık Caddeler koleksiyonunun en ünlü öykülerinden biri, gizemli bir aşk ilişkisini ve iki genç zenginin sessiz gece buluşmalarını konu alan "Paskalya Pazartesisi"dir. Büyük Perhiz'in ilk günü olan Paskalya Pazartesisi'nde, genç kadın kahramana ilişkilerinin bittiğini ve ayrılacağını söyler. İki yıl sonra, kahraman onun Moskova'daki bir manastırda rahibe olduğunu öğrenir.

Bunin,  Karanlık Caddeler'i  en iyi eserlerinden biri olarak değerlendirdi. Hikâyeler birçok kez sinemaya ve sahneye uyarlandı ve Rus okullarının müfredatında yer alıyor. Derlemenin ilk hikâyesi 1938'de New York'ta yayınlandı ve geri kalanı II. Dünya Savaşı sırasında Paris'te yazıldı.