Goradki (Городки, kasabacıklar), Rusya’da 19.
yüzyılda popüler olmuş bir açık hava oyunudur.
Zamanla bir spor türü haline gelmiştir.
Sonraları unutulmuş, neredeyse yok olmuş, daha sonra
yeniden popüler olmuş. Çok sevilmiş.
Goradki nedir?
Neden bu kadar bağımlılık yapıyor?
Ve hangi becerileri geliştiriyor?
Goradki'yi anlamak için öncelikle terminolojiyi bilmek
gerekiyor: Gorad kelimesi "şehir" anlamına
gelirken, goradok "küçük kasaba" veya "köy"
anlamına gelir.
Goradki, kelime anlamıyla küçük şehirler veya kasabacıklar demektir.
Oyunun düzenlendiği kare şeklindeki alana gorad (şehir)
adı verilir.
Oyun alanı, oyuncuların atışlarını hedefledikleri bölgelere
bölünmüş 2'ye 2 metrelik bir karedir.
Oyun, biraz bowlinge ve biraz da at nalı oyununa
benzer.
Amaç, kuka gruplarının üzerlerine bir sopayı
atarak devirmektir.
Goradki oyuncusunun elindeki tahta sopa sıradan bir sopaya
benzer. Genellikle meşe, alıç veya kızılcık ağacından yapılır ve bir metreden
uzun olamaz.
Oyun alanı ise tuhaf şekillerde yerleştirilmiş kukalarla,
lobutlarla kaplı olur.
Şekiller, "top", "çatal",
"yıldız", "kerevit" ve "uçak" gibi adlarla
konfigürasyonlar halinde düzenlenmiştir.
Bu 15 konfigürasyonun isimleri şöyle:
Top ( пушка , puşka )
Çatal ( вилка , vilka )
Yıldız ( звезда , zvezda )
Ok ( стрела , strela )
Peki ( колодец , kolodets )
Krank mili ( коленчатый вал , kolenchatyy
val )
Topçu ( артиллерия , topçular )
Raket ( ракетка , raketka )
Makineli tüfek kurulumu ( пулемётное гнездо , pulemyotnoe
gnezdo )
Istakoz ( рак , rak )
Bekçi ( часовые , chasovye )
Orak ( серп , serp )
Atış poligonu ( тир , tir )
Uçak ( самолёт , samolet )
Mektup ( письмо , pis'mo )
Oyunun amacı, mümkün olduğu kadar az atışla beş silindirik
pimi veya "köyü" "şehirden" atmaktır.
"Köyler" 20 santimetre uzunluğunda ve yaklaşık
4,5-5 santimetre çapındadır. Oyuncular "şehirden" 13 metre
uzakta dururlar ve sopayı atarlar.
Bir veya daha fazla lobutu "şehirden" başarıyla
çıkarırlarsa, 6,5 metre mesafeden atmaya devam ederler.
Kare şeklindeki oyun alanının tüm şekilleri dışarı
atıldığında bir köy "sürgün edilmiş" sayılır.
Oyunu üç tur boyunca 15 şeklin tamamını devirmek için en az
atış kullanan oyuncu kazanır. Goradki bire bir veya takım halinde
oynanabilir.
Oyuncular puan almaz, köyler yeniden ayarlanır ve sopanın
çizgiye veya çizginin önündeki yere değmesi durumunda bir dönüş ücreti
alınır; sınır çizgisine basarlarsa veya sınırı geçerlerse; ve
belirlenen 30 saniyelik süre içerisinde sopayı atmazlarsa.
Goradki, yere bir oyun alanı çizen ve ardından aynı ağaçtan
yapılmış sopalarla ahşap figürleri deviren Rus köylüleri tarafından icat
edildi.
Beton ve asfalt oyun alanları çok daha geç bir döneme, 20. yüzyıla
kadar ortaya çıkmamıştı.
Ünlü Rus komutanlarından Aleksandr Suvorov bir keresinde
goradki'yi savaş taktikleriyle karşılaştırmıştı: “Atınızı ayarlamak nişanınızı
keskinleştirir; iğnelere vurmak saldırıda hızlı olmanızı
sağlar; Lobutları düşürmek gücünüzü geliştirir.”
1928'de Goradki, Tüm Birlik Olimpiyatlarına dahil
edildi. Ve bugün hala sporu belirleyen resmi kurallar 1933'te resmileştirildi.
Konfigürasyon sayısı 15 olarak sabitlendi.
1960'lar ve 1970'ler Sovyetler Birliği'nde goradki'nin
altın yıllarıydı. Her stadyumun, tatil yerinin, sağlık merkezinin,
avlunun, yaz kampının ve fabrikanın kendi goradki oyun alanı vardı.
Ancak spora olan ilgi, 1990'lı yıllara kadar azalmaya
başladı ve o dönemde bir tür canlanma yaşandı. Belarus, Estonya,
Finlandiya, Almanya, Letonya, Moldova, Rusya, İsveç ve Ukrayna'nın üye olduğu
Uluslararası Gorodki Sporları Federasyonu kuruldu.
***
Oyunun tiryakileri arasında Rus yazarları Lev Tolstoy ve
Anton Çehov, Sovyet liderleri Lenin ve Stalin, bilim adamı İvan Pavlov ve
şarkıcı Feodor Şalyapin var.
Başkan Vladimir Putin, Moskova Belediye Başkanı Sergey Sabyanin
ve Rusya Spor Bakanı Vitaliy Mutko goradki oynarken çok sık görülmüşlerdir.
Hatta Şubat 2013'te Etnik Gruplar Arası İlişkiler Konseyi
üyeleriyle yaptığı toplantıda Vladimir Putin, Rusya'nın "ulusal
sporlarımız Olimpiyat programına dahil edilmesi için çalışılması
gerektiğini" duyurmuştu.
Ne yazık ki, her Rus şehrinde goradki oynayacak bir yer
veya genç yeteneklere rehberlik edecek antrenörler yok.
Ve gerçek şu ki, günümüzde, ne yazık ki pek çok insan böyle
bir oyunun varlığından bile haberdar değil.
Goradki'nin küresel popülerlik açısından futbol veya tenise
bir rakip olması tabii ki beklenmiyor. Ancak Rusya’da goradki meraklıları, bu
oyunun yaygınlaşmasını isteyen çok sayıda insan var.
Örneğin Marina Tolstykh, Novosibirsk'te çocuk turnuvaları
düzenliyor: “Ben sadece çocukların oyun oynamasını ve eğlenmesini
istiyorum. Goradki onlar için bilgisayar oyunlarından ve internetten çok
daha iyi ve günümüzün çocukları başka hiçbir şeyle ilgilenmiyor gibi
görünüyor. Goradki çocuklara dostluğu ve rakibine saygı duymayı öğretir,”
diyor.
Bahar geldi. Goradki oyun alanları muhtemelen bu yaz
Moskova'nın parklarında ortaya çıkacak. Oynamasını bilmeseniz bile seyretmesi
de keyifli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder