Ayçiçekleri

“Ayçiçekleri”( İtalyanca: I girasoli ), 1970 yapımı, Vittorio De Sica'nın yönettiği, Sophia Loren ve Marcello Mastroianni’nin başrollerini oynadığı bir film.

İtalya, Fransa, Sovyetler Birliği ve ABD'nin uluslararası ortak yapımı olan film, Sovyetler Birliği'nde çekildi; bazı sahneler Moskova yakınlarında, diğerleri ise Ukrayna'nın bölgesel merkezi Poltava yakınlarında çekildi.

Filmin konusu:

"Aşk için doğmuş bir kadın. Onu sevmek için doğmuş bir adam. Çıldırmış bir dünyada zamansız bir an."

Hikaye, Antonio'nun Afrika'ya gitmesinden sadece birkaç gün önce nişanlarının gerçekleştiği Napoli'de başlar.

Giovanna ( Sophia Loren ) ve Antonio ( Marcello Mastroianni ), Birbirlerine deli gibi aşıktırlar.

Giovanna, nişanlısına on iki günlük evlilik izni alarak evlenmeyi düşünüyordu. Bu arada savaşın biteceğini umuyorlardı.

Antonio'nun II. Dünya Savaşı sırasında görevlendirilmesini geciktirmek için evlenirler. Törenin ardından, Lombardiya eyaletindeki evinde geçirecekleri bir balayına giderler.

Bu onlara on iki günlük mutluluk kazandırmıştır.

Sonra başka bir yol ararlar. Antonio'nun askerlikten muaf olması için deli raporu alması planını denerler.

Ancak bu plan da tutmaz.

Plan ortaya çıkınca askeri mahkemeye düşüp ceza almamak için Antonio doğu cephesine gönüllü olarak katılmak zorunda kalır.

Sonunda Antonio Rus Cephesine gönderilir.

İtalyan askerleri 1943'te geri çekilirler.

Ancak dönenler arasında kocası Antonio yoktur.

Savaşın sonunda, Milano istasyonunda Giovanna, Don Cephesinden geri çekilme günlerini Antonio ile paylaşan bir askerle tanışır. Gazi, yok edilen takımdan, Kızıl Ordu'nun saldırılarından, zorluklardan bahseder. Açlıktan ve soğuktan yola devam edemeyecek kadar zayıf olan Antonio’yu anlatır.

Gazi kadına Antonio'nun ölü mü yoksa hayatta mı olduğunu söyleyemez, ama umut Giovanna'yı terk etmez.

Askeri yetkililer ve Savunma Bakanlığı ona doğru bilgi verememektedir.

O ise kocasının ölmüş olabileceğini kabul etmemektedir.

Çaresizdir.

Ve sonunda kocasını bulmak için Moskova'ya gitmeye karar verir.

Tüm zorluklara rağmen Giovanna, gerçek aşkının savaştan sağ çıktığına ve hâlâ Sovyetler Birliği'nde olduğuna inanmaktadır.

Kararlı bir şekilde onu bulmak için Sovyetler Birliği'ne gider.

Moskova’ya vardığında kendisine SSCB Dışişleri Bakanlığı temsilcisi eşlik eder.

8. Ordunun savaştığı yerlerin yanı sıra savaş sırasında asker ve sivillerin gömüldüğü ayçiçeği tarlalarına, köylere ve mezarlıklara kadar giderler.

Antonio'dan iz yoktur.

Onu sabırla takip eden yetkili, İtalyan askerlerinin bulunduğu devasa bir mezarlıkta bulunan mezar taşına kazınmış bir şiiri tercüme ederek teselli etmeye çalışır.

Giovanna, Sovyetler Birliği'nde, ölen her İtalyan askeri için bir çiçeğin olduğu ve Almanların İtalyanları kendi toplu mezarlarını kazmaya zorladığı ayçiçeği tarlalarını ziyaret eder.

Giovanna hala kocasının öldüğü fikrini kabullenmemektedir.

Arayışına tek başına devam eder.

Sonunda Giovanna Antonio'yu bulur.

Bir kasabada Antonio'nun bir fotoğrafını gören bazı yaşlı kadınlar, küçük kızı olan genç bir kadın olan Masha'nın yaşadığı bir kulübeyi gösterirler ona.

Kocası şimdiye kadar hayatını kurtaran bir kadınla ikinci bir aile kurmuştur ve bir kızları vardır.

Giovanna'nın gelişinden endişelenen kadın, Antonio'yu karda ölürken nasıl bulduğunu anlatır.

Birlikte kasabanın küçük bir istasyonuna giderler. İş dönüşü Antonio trenden bu istasyonda iner.

Ve yıllar sonra karşılaşırlar.

Duygusal bir karşılaşmadır bu.

Antonio, bütün hikayeyi, Sovyetler Birliği'nde kalmasının bir seçimin sonucu olduğunu anlatır.

Giovanna için büyük bir hayal kırıklığıdır yaşadıkları. Umutsuzluktan bunalmış bir halde, ona tek bir kelime bile söylemeden hızla trene biner.

Çocuğu olmayan, kocasına sadık kalan Giovanna, kalbi kırılmış bir halde İtalya'ya döner, ancak aşkının yeni hayatını bozmak istemez.

Bir süre sonra Antonio İtalya'ya döner ve o sırada Milano'ya taşınan Giovanna'yı arar. Ondan kendisiyle birlikte Sovyetler Birliği'ne dönmesini ister.

Bu arada Giovanna, birlikte yaşadıkları ilk evden çıkıp kendi dairesine taşınarak kendisine yeni bir hayat kurmaya çalışmaktadır. Bir fabrikada çalışmakta ve erkek çocuğu olan bir adamla yaşamaktadır.

Antonio onu ziyaret eder ve yeni hayatını, savaşın bir erkeği nasıl değiştirdiğini, yıllar süren ölümden sonra yeni kadınıyla kendini ne kadar güvende hissettiğini anlatmaya çalışır.

Antonio'nun kızının ya da kendi yeni oğlunun hayatını mahvetmek istemeyen Giovanna, İtalya'dan ayrılmayı reddeder.

Ayrılırken Antonio, yıllar önce onun için getireceğine söz verdiği bir kürkü ona verir.

Ertesi sabah Giovanna, Antonio'ya istasyona kadar eşlik eder.

Antonio'nun treni onu Giovanna'dan ve İtalya'dan sonsuza dek uzaklaştırırken aşıkların gözleri birbirine kilitlenir.

Ödüller ve adaylıklar 

1970 - En iyi kadın oyuncu dalında David di Donatello ödülü (Sophia Loren).

1971 - En İyi Orijinal Film Müziği dalında Oscar adaylığı (Henry Mancini).

 

Çekim mekanları

Çekimler SSCB'de, özellikle Ukrayna SSR'sinin Poltava bölgesindeki Chernechiy Yar köyünde gerçekleşti.

Sophia Loren'in bir Rus köyünde nişanlısını sorduğu sahne Zakharkovo'da çekildi.

İtalyanların Stalingrad'daki geri çekilme sahnesi, Kalinin bölgesi, Konakovsky bölgesi, Gorodnya köyü yakınlarındaki Volga'nın buzunda çekildi. 

Moskova çekimleri:  Leninskie Gory metro istasyonunu, Yürüyen Merdiven Galerisi, GUM.

Rus köyündeki sahne Kolomenskoye'de çekildi.

Giovanna'nın evden ayrılıp tren istasyonu Kanatchikovsky Proezd'e gittiği sahne . Giovanna'nın trene bindiği istasyondaki sahne Kanatchikovo istasyonu .

Giovanna'ya İtalyan evinin gösterildiği sahne Kolomenskoye müze rezervinde , kolektif çiftçi evleri "Bahçe Devi" hala korunurken çekildi.

Giovanna, Spassky Kapısı'ndan geçerek Antonio'nun yakında vardiyasından döneceği eve doğru yürür.

Filmle ilgili bazı notlar

Film, Mikhail Svetlov'un "İtalyan" (1943) şiirinden alıntı yapılmakta.

-İtalyan senarist Cesare Zavattini'nin İtalyan yeni gerçekçi sinema akımının gelişmesinde en az Vittorio De Sica kadar önemli bir yeri vardır. De Sica bu akımın öncü yönetmeni, Zavattini ise kuramcısıdır. Zavattini De Sica için tam 26 senaryo yazmıştır. Birlikte pek çok filme imza atan ikilinin en çok hatırlanan filmleri arasında Ladri di Biciclette (Bisiklet Hırsızları,1948), Miracolo a Milano (Milano'da Mucize,1951) ve Umberto D. (1951) sayılabilir.

-Filmde Sophia Loren'in bebeği rolünde oynatılan bebek Carlo Ponti Jr.'dur ve gerçek hayatta Sophia Loren ve Carlo Ponti'nin çocuklarıdır. Bu filmden başka sinemayla ilgisi olmayan Carlo Ponti Jr. şimdilerde bir orkestra yönetmenidir ve California'daki San Bernardino Senfoni Orkestrası'nı yönetmektedir (2004).

-Filmin Rus oyuncusu Lyudmila Savelyeva, 1967 yapımı ünlü Sergei Bondarchuk filmi Savaş ve Barış (Voyna i Mir)'ın başrolünde oynamıştı.