Mihail
Kostin
Kaynak:
https://dzen.ru/
Bu sonbaharda Arbat Caddesi'ndeki yeni bir Çin restoranını
görmeye gittim, ancak kapalı olduğunu fark ettim. Arkamı dönüp tam devam
edecekken, gözüm yaya caddesinin karşısındaki kırmızı kapıya ve tabelaya
takıldı. Tabela da nostaljikti: "Çebureçnaya SSSR": "Yabancı
emperyalist fast food"a cevabımız olarak konumlanan bir zincirin altı
şubesinden biri. Bu arada, bu şube eskiden Sovyet dönemine gönderme yapan bir
başka zincir olan "Şokoladnitsa"ya ev sahipliği yapıyordu.
Cumartesi akşamının geç saatleri, sert turistik Arbat'ı,
karanlık bir kemer, bir geçit, bir binanın köşesi, parlak ama eski püskü bir
tabela, havada asılı duran "Sovyet dönemi" ruhu ve yalnız bir kapının
yanında sarhoş sigara içenler, arkasında tulumlu bir üçlü ve "Dost, Yoldaş
ve Kardeş" yazısının bulunduğu bir posterin yanından dar bir merdiven bir
tür fuayeye iniyor.
İç
mekan ve atmosfer
Sovyet sinemalarından kalma iki atari makinesi, "Deniz
Savaşı" (favorim) ve "Keskin Nişancı", camın arkasında markalı
ürünler ve yukarı bakan bir merdiven daha var; bu merdiven birkaç bölüme
ayrılmış uzun, ucuz ve salaş bir yemek alanına çıkıyor. En uçta tezgahı, kasayı
ve duvarda bir menü görebilirsiniz. Dekor temalı ve yıpranmış. Tavan alçak.
Zemin basit fayans. Pencere yok, ama bu anlaşılabilir bir durum; bodrum katı.
Dekorda Şokoladnitsa restoranından sahte beyaz tuğlalar, çok renkli duvar
kağıtları, perdeler, aynalar, çizimler, Sovyet filmlerinden sahne fotoğrafları,
posterler, Komsomol eşyaları, siyah bir piyano ve geçmişten kalma çeşitli
mutfak eşyaları yer alıyor. Her şey yerli yerinde ve bir köy toplum merkezinin
oturma odası gibi görünüyor. Mobilyalar sade ve ucuz, çoğu ziyaret ettiğimde
zaten çok neşeli olan misafirlerin eziyetine dayanacak şekilde tasarlanmış.
Aydınlatma değişken; Odanın bazı kısımları loş, bazıları ise daha aydınlık.
Gürültülü. Sinekler de sürekli etrafta.
Yiyecek
Menü, sıradan bir Sovyet kafeteryasından tanıdık
bir seçkiden oluşuyor. Ayrıca, marka şefi Natalya Matveyevna'nın birkaç çeşit
çebureki ve pelmenisi de mevcut. Matveyevna'nın adı ne web sitesinde ne de
yasaklı zincirlerde belirtiliyor. Yemekler arasında Moskova usulü balık, Kiev usulü
tavuk ve Fransız usulü et bulunuyor, ancak hangi et olduğu belirtilmiyor.
Fiyatlar düşük, ancak çeburekiler rakipleriyle hemen hemen aynı fiyatta.
Porsiyonlar cömert.
"Kuzu Çiburek" (190 ruble) oldukça büyük ve altın
sarısıydı, ancak delik deşik çıktı. Kaldırdığımda tüm suyu ağzıma değil
tabağıma döküldü, bu yüzden bıçak ve çatal kullanmak zorunda kaldım. Hamuru
boldu ve içi pek içli değildi, ama suluydu, tam kıvamında baharatı vardı ve
aşırı soğanlı değildi. Deliğe rağmen, ona tam puan veriyorum.
"Patates ve Mantarlı Çeburek" (190 ruble) – aynı
şekilde iştah açıcı, çok az iç malzemeyle ve bu az miktardaki malzeme ince bir
tabaka halinde yayılmış, yani neredeyse hiç iç malzemesi yok ve tadı hüzünlü,
kuru ve boş. Yanlış.
Vitamin Salatası (130 ruble) – Sonuncusunu tezgahtan streç
filmle kaptım. İçinde lahana, havuç, şekerin tatlılığı ve aromatik yağ var.
Görüntüsü de, tadı da beklediğim gibi. Sebzeler çıtır çıtır, ki bu da 130 ruble
için oldukça iyi.
"Etli Solyanka" (220 ruble), ek ücret
karşılığında ekşi kremalı sıcak bir portakal çorbası. Et suyu kusursuzdu.
Yeterince zengindi ve et çeşitliliğinden, soğan, zeytin, salatalık turşusu,
güzel baharatlardan ve hafif bir limon ekşiliğinden de ödün vermemişler.
Sıradan görünüyor, ama bir "Sovyet bodrumunda" başka neye benzerdi
ki? Bayıldım.
"Pelmeni (Dana + Domuz)" (260 ruble) – et suyu
ile veya et suyu olmadan tercih edilebilir; et suyu aldım. Bulanık, tatsız,
neredeyse su gibiydi. Pelmeniler de pek iyi değildi: hamur kalın ve çatlaktı,
iç harcı yoğun, aşırı soğanlıydı ve ucuz bir market ürünü izlenimi veriyordu.
Tam bir hayal kırıklığı.
"Moskova Usulü Balık" (350 ruble) – beyaz
fırınlanmış, yavan bir krema soslu (muhtemelen peynirli) bir kare; altına
mutfak, ekşimsi bir tada sahip birkaç yavan, kuru omlet katmanı, çıtır çıtır,
tatsız patatesler ve yine yavan soğanlı kuru, boş balıklar gömmüştü. Ağırdı, bu
yüzden dikkatlice denedim ve uzaklaştım; riske atmamak en iyisiydi.
Su "Çernogolovka" 0,5 durgun - 140 ruble.
Hizmet
Hizmet: Kasada sıraya girip siparişinizi verin, size peçete
ve çatal bıçak takımıyla birlikte içeceklerin bulunduğu bir tepsi verilecek;
sıcak yemekler hazır olduğunda daha sonra geliyor. Kasanın tavrı elbette sert,
Sovyet tarzında, hiçbir tavsiye veya açıklama yok, ama bazen esprili.
Sonuç
olarak
Yemek: 3/5
Hizmet: 3/5
Atmosfer: 3/5
İç mekan: 3/5
Genel puan: 3.0
Arbat'taki "Cheburechnaya SSSR", şehir merkezinde
hızlı bir lokma çeburek, pelmeni, bira ve tercihen votka için sade ve bütçe
dostu bir mekan. O zamanların gerçekliğiyle hiçbir ilgisi olmayan sahte bir
Sovyet geçmişine yerleşmiş olan bodrum kat salonları kahkaha ve neşeyle dolu;
ara sıra "işlerin nasıl gittiği", içten sohbetler ve küçük bir
kavgaya dönüşebilecek hararetli hakaret alışverişlerine dönüşüyor. Yemeklere
gelince, tipik bir kafeterya yemeği; bazen lezzetli, bazen şüpheli, ama fiyatları
uygun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder