Bir zamanlar Rusya’da evlilik öncesi ilişki nasıl cezalandırılıyordu?

Kaynak: https://turkrus.com/

 

Geçmiş yüzyıllar boyunca Rusya’da kadınların evlilik öncesi cinsel ilişkileri, yalnızca bireysel bir davranış değil, toplumsal düzeni tehdit eden bir suç gibi görülüyordu. Kırsal bölgelerde bekâretini kaybeden genç kızlar çeşitli aşağılama ritüellerine maruz bırakılıyor, kimi zaman evinden kovuluyor, kimi zaman da köy meydanında teşhir ediliyordu. Yeni yayımlanan “Smetaya zaprety” (Yasakları Sürüklemek) adlı akademik kitapta, 11. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar uzanan bu cezalandırma kültürü ayrıntılarıyla ele alınıyor.

Kitaba göre cezalar sadece kadını değil, ailesini de hedef alıyordu. Bazen suçlanan kıza hayvanlara takılan bir boyunduruk (homağ) geçirilerek köyde dolaştırılıyor, bazen de annesi ya da görücü kadını kamusal alanda alaya alınıyordu. Evin kapısı katranla işaretleniyor, pencere pervazlarına küfürler yazılıyor, duvarlara dışkı sürülüyordu. Düğün sırasında bakire olmayan gelinin ailesine çürük kaplar içinde içki sunuluyor, hatta kaynanası tarafından tokatlanan genç kadın, masanın altından sürünerek çıkmak zorunda kalıyordu.

Ancak bu tür uygulamalar bölgeden bölgeye değişiyordu. Özellikle Sibirya ve Rusya'nın kuzeyindeki kırsal alanlarda bekâretin önemi düşüktü. Buralarda hamile kalan bir genç kız, toplumsal dışlanma yerine evlenme şansı bile elde edebiliyordu. Bazı köylerde aileler bu çocukları büyütmeyi reddetmek bir yana, damattan maddi tazminat alarak ekonomik fayda bile sağlıyordu.

Kitaba göre 19. yüzyılın sonlarına doğru, modernleşme ve şehirleşmeyle birlikte bu geleneksel uygulamalar zayıflamaya başladı. Pek çok bölgede artık genç kızların “namusu” törenle kontrol edilmiyor, “kanlı gömlek” aranmıyor, cinsel geçmiş sorgulanmıyordu. Yerel halk arasında yaygınlaşan şu sözler, dönüşümün özeti gibiydi: “Ne bulursan o, ne bulamazsan arama.” Yazara göre, böylece bireysel mahremiyet, kolektif utanç ritüellerinin önüne geçmeye başladı.